ردیاب های GPS تا چند سال پیش شاید به عنوان یک فناوری خاص شمرده می شدند که هرکسی دسترسی استفاده از آن را نداشت اما با پیشرفت انفجاری تکنولوژی این فناوری نیز مانند بسیاری از فناوری هایی که در گذشته مخصوص استفاده های خاص بودند در دسترس عموم مردم قرار گرفت.
کاری که ردیاب های GPS برای ما انجام می دهند مکان یابی بر اساس موقعیت جغرافیایی است. در حوزه ناوبری این اطلاعات دقیق برای مدیران ناوگان‌‌های مسافربری و حمل و نقل باعث افزایش قدرت مدیریت آن ها می شود. امروزه اطلاعات از طریق ماهواره های GPS و ردیاب ها دریافت می شوند. با کمک ردیاب ها علاوه بر این که می توان از سرقت خودروها جلوگیری کرد، با مشاهده رفتار راننده ها می توان کنترل و نظارت بیشتری بر کار آن ها داشت که در نتیجه با بهبود کارایی و اصلاح در رفتار راننده خودرو همراه خواهیم بود. به نوعی می توان گفت که استفاده از ردیاب ها در ناوگان های حمل و نقل و مسافری باعث ایجاد تحولی عظیم در این صنعت شده و روز به روز شاهد استفاده روز افزون از این فناوری مفید و کاربردی هستیم. نگاهی دقیق به تاریخ ردیاب ها می تواند باعث شناخت بهتر ما نسبت به ردیاب های جی پی اس شود.
GPS ؛ یک فناوری نه چندان جدید
تاریخچه ی ردیاب و ردیابی به آغاز تکنولوژی GPS در سال 1978 زمانی که ماهواره ی BLOCK-I GPS به فضا پرتاب شد بر می گردد؛ آزمایشی که توسط راکول اینترنشنال با موفقیت انجام شد و تا پایان سال 1985، 10 ماهواره دیگر Block-I برای تأیید اعتبار این تکنولوژی راه اندازی شد.
در سال های اول، به علت تعداد کم ماهواره هایی که در مدار زمین قرار داشتند، این فناوری هنوز آنچنان عملی نبود ولی در 17 ژانویه 1994، پس از سال ها رشد تدریجی تکنولوژی ردیابی ، نهایتا از 24 ماهواره در فاز اول در مدار زمین قرار گرفت و سیستم ردیاب GPS به طور کامل عملیاتی شد. امروزه ردیابی تا حد زیادی بر مبنای این سیستم است.
انگیزه ایجاد فناوری ردیاب : کاربردهای نظامی
در ابتدا تکنولوژی ردیابی برای استفاده توسط نیروهای نظامی طراحی شده بود. در حالی که استفاده از این فناوری توسط ارتش در سال های 1980 و 1990 فراگیر بود، علاقه عموم به این فناوری بسیار کمرنگ بود. در سال 1996، بیل کلینتون ، رییس جمهور سابق امریکا، تصریح کرد که این سیستم در دسترس عموم قرار خواهد گرفت و سپس با صدور یک دستورالعمل سیاسی، نیاز به ایجاد یک سیستم دوگانه برای استفاده روزمره عموم مردم در کنار استفاذه های نظامی را داد. این تغییر در سیاست استفاده از تکنولوژی ردیاب ها باعث شد تا افراد زیادی بتوانند از این فناوری استفاده کنند؛ خصوصا باعث ایجاد ذهنیتی جدید در مدیران ناوگان های حمل و نقل شد تا به شکل بهتری ناوگان های خود را مدیریت کنند. در سال 1990 تحولات زیادی در فناوری GPS صورت گرفت که شامل برخی سیاست ها و دسترسی ها به ردیاب و ردیابی بود. در سال 2006 آخرین ماهواره GPS به فضا فرستاده شد که در حال حاضر بخش وسیعی از استفاده ما از سیستم مکان یابی، مربوط به استفاده از امکانات این ماهواره است.
ردیاب های GPS و ناوگان های حمل و نقل
در روزهای اول ردیابی ناوگان ها، در هر وسیله ی نقلیه ای باید یک ردیاب جاسازی میشد. بنابراین هر ارگان مشابهی مجبور بود تا برای استفاده از سیستم ردیابی ماهواره ای ماهانه مبلغی را برای استفاده از آن را بپردازد، اما با این حال هزینه و استفاده از چنین سیستمی با امکاناتی که ارائه میکرد کمی برای رانندگان و کاربران و ناوگان های عادی دشوار بود. بنابراین چندین سال طول کشید تا این مفهوم در میان مردم عادی جای بگیرد. و در اولین روزها، تنها ناوگان های بزرگ و ثروتمند از این فناوری استفاده کردند.
مفهوم پایه ردیابی ناوگان از زمان آغاز آن هنوز تغییر نکرده است. یک سیستم ردیابی GPS از شبکه جهانی ناوبری ماهواره ای استفاده می کند که این شبکه شامل طیف وسیعی از ماهواره هایی است که از سیگنال های مایکروویو استفاده می کنند که به دستگاه های GPS منتقل می شوند تا اطلاعات مربوط به مکان، سرعت، زمان و جهت خودرو و دیگر وسایل مشابه را تحویل کاربر دهند. اساسا، یک سیستم ردیابی gps می تواند به طور بالقوه داده های ناوبری در زمان واقعی و تاریخی را در هر وسیله نقلیه مجهز به ردیاب انجام دهد. GPS سیگنال های ماهواره ای خاصی را فراهم می کند که توسط گیرنده پردازش می شود. این گیرنده های GPS نه تنها مکان دقیق را ردیابی می کنند بلکه می توانند سرعت و زمان را نیز محاسبه کنند. این دستگاه های ردیابی و عملیات مربوط به آنها توسط ناوگان و رانندگان پذیرفته شده است. این فناوری هماهنگی و پاسخگویی از هر دو طرف را فراهم می کند، این فناوری به رانندگان کم می کند تا کار خود را بهتر انجام دهند و در کنار آن اطلاعات دقیق مربوط به وسایل نقلیه و کار خود به مدیر های ناوگان خود تحویل دهند.
ردیاب خودرو : شبکه ای برای کنترل آنچه در جاده اتفاق می‌افتد
سیستم ردیابی مدرن اطلاعات لازم را برای مدیران فراهم می کنند و به آنها این امکان را می دهند تا عملیات خود را با کارایی بیشتری انجام دهند. برای مثال گزارشات مربوط به رفتار راننده، عملکرد خودرو و مقدار استفاده از سوخت، باعث می شود تا کار مدیر ناوگان برای کاهش هزینه ها و افزایش بهره وری، آسان تر شود. این سیستم ها پیشنهادات زیادی را تحویل مالکان وسایل نقلیه می دهد و گزارش گیری را بسیار برایشان آسان می کند.
امروزه مدیران ناوگان به روش های متفاوتی از فن آوری های ردیابی استفاده می‌کنند که میتوان آنها را اینگونه دسته بندی کرد:
- ردیابی شبکه ای: با کمک این فناوری شما قادر خواهید بود تا اطلاعات مربوط به وسیله نقلیه خود را با کمک شبکه های اینترنتی و به صورت بلادرنگ پیگیری کنید.
- ردیابی ماهواره ای: این فناوری ایده آل برای ناوگان هایی است که دفعات زیادی از پوشش شبکه ای و سلولی خارج می شوند و نیازمند ردیابی با کمک GPS های سنتی ماهواره ای هستند. (ردیابی شبکه ای هم امکان پذیر است)
- پسیو ترکینگ: چه ردیابی مبتنی بر ماهواره ای یا شبکه ای باشد، ردیابی پسیو بروزرسانی مکان های دوره ای را به جای زمان واقعی تحویل مدیران می دهد.
این سه گزینه تکامل واضحی از فناوری ردیابی را نشان می دهد. و به این معنی است که اکنون می توانید ردیابی ناوگان های مختلفی را در اختیار داشته باشد. امروزه، ردیابی GPS به طور فزایندی کارآمد است، بلکه شما قادر هستید اطلاعات مربوط به ردیابی را در زمان واقعی با استفاده از دستگاه های تلفن همراه خود به نمایش در بیاورید. متخصصان مدیریت ناوگان می توانند داده های ردیابی کم یا همانند آنها را در نوک انگشتان خود داشته باشند، و این یک گزینه مناسب برای ناوگان کوچک و همچنین شرکت های بزرگ است.
همچنین بخوانید:
